Een jubileum is een herdenking van een gebeurtenis die een bepaald aantal (meestal een veelvoud van vijf) jaren geleden is. Ook een praktijk, opleidingsinstituut, samenwerking, evenement of tijdschrift kan een jubileum vieren. Complement heeft dit jaar zijn eerste jubileum. Dit jubileum valt samen met het jubileum van Silverlinde kennisinstituut dat dit jaar 20 jaar bestaat. In deze aflevering vertellen we hoe Silverlinde haar jubileum heeft gevierd.
Het samenvallen van het vijfjarig jubileum van Complement en het twintigjarig jubileum van Silverlinde is verre van toevallig. In juli 2012, vlak na het afronden van mijn studie tot natuurgeneeskundig therapeut voor dieren, benaderde Silverlinde mij of ik het eerste nummer van mijn tijdschrift in samenwerking met hun wilde maken. Na diverse besprekingen volgde het concept. Dat groeide uit tot een blauwdruk. En die blauwdruk werd gevuld met artikelen, informatie en een twaalf pagina’s grote Silverlinde special waarin aandacht besteed werd aan hun opleidingen en hun 15 jarig bestaan.
Sindsdien is er van alles veranderd. Silverlinde en Complement volgden beiden hun eigen succesvolle pad met veranderingen en groei. Met een zekere regelmaat raakten de twee instanties elkaar en nog steeds weten we elkaar goed te vinden.
Twintigjarig jubileum
In maart 2018 viel er een uitnodiging in mijn mailbox voor het 20 jarig jubileum van Silverlinde kennisinstituut. Er zouden diverse lezingen gehouden worden. Later volgde een uitnodiging voor een stand voor Complement. Natuurlijk ging ik.
Met een warm gevoel toog ik op 23 juni naar Silverlinde voor het jubileum. Het was een zonnige warme dag, zoals deze zomer er zo vele heeft gehad. De sfeer was warm met waardering en bewondering over en weer.
De sprekers waren wellicht wat gespannen want zoals Peter Klaver later treffend zei: “iedereen was qua onderwerp uit zijn comfortzone gehaald”. In plaats van vakinhoudelijke kennis overdragen was de sprekers gevraagd om in te gaan op ontwikkelingen in hun expertise gebied.
De aanwezigen kwamen uit alle geledingen; mede-werkers (inclusief die medewerkers die al sinds jaar en dag achter de schermen werken), oud-docenten, huidige docenten, oud-studenten, familie, vrienden en relaties. Aan iedereen was gedacht en aan alles was aandacht geschonken. Goed georganiseerd en netjes op tijd werd, na het ontvangst, door Margriet afgetrapt met de eerste lezing. Ze ging in op de vanzelfsprekendheid van het ontstaan van Silverlinde en de start van Silverlinde 20 jaar geleden waarbij het hele gezin op vrijdagavond mee moest helpen om het kantoor om te bouwen tot leslokaal.
Margriet ging in op het fenomeen “haast”. Iets dat haar oma (Margriet haar grote inspirator) heel knap wist te weerstaan in een tijd waarin het behouden van rust niet voor de hand lag. Haast is een fenomeen dat tegenwoordig het leven beheerst. Volgens Margriet is het bestrijden van de haast in onze tijd de kunst. Ze ging zelfs verder en gaf aan dat natuurgeneeskundig bezig zijn, de haast beperken betekent. Kijkend om ons heen, zien we dat de balans en het respect voor de natuur verdwijnt doordat de maatschappij de haast toe laat.
Margriet ging ook in op de ontwikkeling van de natuurgeneeskunde. Die ontwikkeling is geleidelijk geweest en geïnitieerd door grote namen als Duarte en Paracelsus. De ontwikkelingsroute is verkend door wezenlijke zoekers die de details links lieten liggen. Tijdens de hele ontwikkeling is gebruik gemaakt van wijsheden van echte wetenschappers waaronder professor van Gijn en professor de Waal.
Het is haar overtuiging dat de natuurgeneeskunde blijft zoeken naar totaliteit en aandacht houdt voor de patiënt, de klacht en de omgeving. De natuurgeneeskunde zal verder groeien in haar bewustzijn en haar verantwoordelijkheid. De toekomst die nog voor haar ligt, kan niet los gezien worden van integratie tussen mens en dier en tussen regulier en alternatief. Margriet besluit haar lezing met stellen dat “als we met elkaar blijven werken, groeien en bouwen aan de ontwikkeling van balans zal de veterinaire natuurgeneeskunde niet meer kunnen krimpen”.
Na Margriet kwam Nicolette Bloemendaal aan het woord. Nicolette was één van de studenten van de allereerste lichting van Silverlinde. Nicolette heeft altijd tot doel gehad om haar kennis in te zetten voor asieldieren. Ze werkt inmiddels al meer dan twintig jaar voor het Dierentehuis Stevenshage in Leiden en heeft daar de natuur-
geneeskundige visie volledig geïntegreerd in de dagelijkse bedrijfsvoering. Stevenshage is door haar toedoen als entiteit zowel fysiek, mentaal als energetisch in balans. Mooi detail is dat ook Nicolette in het veranderingsproces heeft moeten leren omgaan met het fenomeen haast.
Tijdens haar lezing benoemde Nicolette “stress” als de grootste uitdaging voor asieldieren. Ze gaf aan dat ze een eigen asielremedie ontwikkeld heeft. En dat er in Stevenshage, afgezien van niesziekte en kennelhoest, niet standaard gekozen wordt voor een reguliere aanpak.
Nicolette legde kort uit hoe zij samen met een aantal vrijwilligers Stevenshage veranderd heeft van een asiel met veel, maar verstikkende, liefde voor de asieldieren in een liefdevol tehuis dat op alle gebieden in balans is. Het hele team denkt holistisch en individuele aandacht voert de boventoon. Zorgen voor asieldieren betekent ook zorgen voor de mens en de wereld.
Met laagdrempelige lezingen kun je goed een jubileum vieren
Nicolette haar tip voor iedereen die in een asiel wil werken, is: ga niet gelijk met de knuppel het hoenderhok in, maar integreer eerst in het asiel en kijk vervolgens wat jij zelf daar natuurgeneeskundig kunt doen.
De derde spreker was regulier dierenarts Peter Klaver. Zo’n 17 jaar geleden heeft Silverlinde hem benaderd in verband met zijn kennis en kunde van de reguliere dier-geneeskunde en van bijzondere dieren. Peter nam ons tijdens zijn lezing mee naar de manier waarop de mens door de eeuwen heen met exotische dieren omgegaan is en momenteel omgaat. De band tussen mens en dier is al heel oud, aangezien je ook voor succesvol jagen op dieren het dier moet kennen. De 15.000 jaar oude rotstekeningen in de grotten van Lascaux die de jacht op verschillende soorten dieren uitbeelden, zijn daar getuige van. Peter gaf aan dat exotische dieren altijd een aantrekkingskracht hebben gehad op de mens. In het verre Midden-Oosten hadden ze al heel vroeg dierenverzamelingen en dieren gaven status aan de farao’s. Ook nu wordt er graag gekeken en geluisterd naar mensen als Freek Vonk, David Attenborough en Jan van Hooff. Dat er zoveel interesse is voor exotische dieren betekent niet dat het welzijn van die dieren gewaarborgd is. Ondanks dat de leefomgeving van dieren in dierentuinen tegenwoordig zo natuurlijk mogelijk wordt gemaakt, is het voornaamste doel van dierentuinen nog steeds educatie in plaats van dierwelzijn. Ook de hele discussie omtrent de problematiek van de Oostvaardersplassen laat zien dat dierenwelzijn vaak een moeilijk punt is. De relatie tussen mens en exotisch dier is derhalve nog steeds een moeizame relatie.
Na Peter Klaver kwam Anneleen Bru aan bod over de katachtigen die wij in huis houden. Anneleen is gespecialiseerd in katten en heeft daarover een mooi boek geschreven. Anneleen was op deze dag eigenlijk een beetje een vreemde eend in de bijt. Niemand stoorde zich er echter aan dat ze de ontwikkelingen in haar vakgebied links liet liggen en zich enkel richtte op de ontwikkeling van probleemgedrag bij onze huiskatten. Anneleen heeft zo’n enthousiaste, illustratieve en humoristische wijze van vertellen dat iedereen genoot van een heerlijke, verhelderende en inspirerende lezing over probleemgedrag bij katten.
De laatste spreker, Dian Wagemakers, had de moeilijke taak om na de inspirerende lezing van Anneleen de dag af te sluiten. Dian benoemde het verschil met Anneleen en startte vervolgens op haar eigen gebruikelijke illustratieve wijze met goed uitgezochte foto’s over haar eigen ontwikkeling van regulier dierenarts tot holistisch dierenarts. Gedreven door de wil om dieren te helpen, met de wens om blij te zijn in wat ze doet en met een zekere haast heeft Dian zich achtereenvolgens geschoold in de reguliere diergeneeskunde, acupunctuur, veterinaire natuurgeneeskunde en osteopathie. Ze heeft geleerd anders te denken en niet standaard/protocolair te werken. Silverlinde is volgens haar een opstap om je verder te ontwikkelen. Dian is momenteel zo ver dat ze haar eigen holistische praktijk heeft.
Afsluitend
Met het verhaal van Dian was het lezingen gedeelte van de dag tot een einde gekomen en was het tijd voor felicitaties, cadeau’s, speeches, familie, een toost, een hapje en een drankje om het jubileum feestelijk af te sluiten.
Ik kijk terug op een geslaagde dag waarin, naar mijn idee, op zeer gepaste wijze aandacht is besteed aan het 20 jarig jubileum van Silverlinde. Een compliment voor de gekozen vorm, de uitvoering en organisatie van het jubileum is op zijn plaats.
Na het bijwonen van dit jubileum van Silverlinde ben ik van mening dat met laagdrempelige lezingen een jubileum van een praktijk, opleidingsinstituut of samenwerking heel mooi vormgegeven kan worden. Ik heb in ieder geval ideeën opgedaan voor toekomstige jubilea van Complement.